Do tej pory producentów tych wędlin chwalono, nagradzano, wyróżniano. Ich wędlinami, wędzonymi w dymie z drzew liściastych, zajadano się - były ozdobą niejednego stołu weselnego, świątecznego, prezydialnego czy wręcz naszego, codziennego, domowego.

Za kilka miesięcy nowa, bardzo restrykcyjna, norma unijna może zlikwidować setki lat doświadczeń i tradycji. Bo te wędliny będą NIELEGALNE. Miejmy tą świadomość. Coraz częściej padają oskarżenia pod adresem rządu, ministra rolnictwa, ostatnio także lobby producentów wędlin przemysłowych. Nie dajmy się i nie tylko dlatego, że to są dobre produkty. Po prostu nie pozwólmy na oszustwo. Nie zgadzajmy się na szwidel z mocy prawa, nawet tego unijnego.

Kiełbasa swojska krajana – od 2006 r. na Liście Produktów Tradycyjnych - producent Zakład Mięsny „Jasiołka” w Dukli.
Produkcja kiełbasy oparta jest na przepisie z książki kucharskiej pochodzącej z ok. 1965 r. Wędzi się ją w tradycyjnej wędzarni z wykorzystaniem zrębków drewna, a dym wędzarniczy nadaje jej niepowtarzalny smak i aromat. Przy jej produkcji wykorzystywane jest w dwóch trzecich mięso krojone ręcznie. Barwa osłonki naturalnej od brązowej do wiśniowej. Smak i zapach typowy dla mięsa peklowanego, tradycyjnie wędzonego, wyraźnie wyczuwalne sól i przyprawy. Po przecięciu widoczne duże kawałki mięsa szynkowego.

Boczek pieczony z Górna – od 2008 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Zakład Mięsny „Smak Górno” w Górnie.
Dawniej boczki przeznaczone do pieczenia przyprawiano solanką z wywarem przypraw i ziół, pieprzem i zmiażdżonym czosnkiem. Początkowo wędzono je „w kominie”, tj. pod kapami kuchennymi. Czasem też pieczono je w piecach na warstwie słomy lub w brytfannach.
Dzięki tradycyjnej metodzie wytwarzania powstaje wyrób o wyjątkowym smaku i zapachu boczku pieczonego, pomimo stosowania niewielu przypraw. Jedynym konserwantem jest wysoka temperatura i dym wędzarniczy. Długość płatu boczku jest różna, najczęściej do 50 cm, szerokość wynosi do 20 cm. Jest to produkt o zwiększonej trwałości. Na jego jakość niewątpliwie ma także wpływ również tradycyjny chów trzody chlewnej w gospodarstwach indywidualnych.

Wiejska pieczona z Górna - od 2007 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Zakład Mięsny „Smak Górno” w Górnie.
Wyroby kiełbasiane były zawsze dużym rarytasem, szczególnie na weselach. Swojskie wyroby mięsne dawniej była często mieszane z dodatkiem mięsa cielęcego. Obecnie tę kiełbasę robi się podobnie jak dawniej. Świeże, ciepłe mięso stanowi 60% wsadu na farsz kiełbasiany. Pozostałą część uzupełnia się mięsem już wystudzonym. Dla smaku dodaje się pieprz, sól i czosnek. Po naturalnym obeschnięciu kiełbasy surowej, wkładana jest ona do wędzarni i pieczono przez ok. trzy godziny. Kiełbasa wiejska pieczona z Górna jest wytwarzana w oparciu o starą recepturę przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Charakteryzuje się specyficznym i delikatnym smakiem, choć nie zawiera wyszukanych przypraw. Jest to kiełbasa krucha i łamliwa, o delikatnie pomarszczonej skórce. Ma smak i zapach odpowiedni dla kiełbasy wiejskiej wędzonej, wyraźny czuć w niej czosnek.

Kiełbasa głogowska - od 2006 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – zarejestrowało je Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Głogów Małopolski.
Pod koniec XIX w. kiełbasa zyskała sławę, nie tylko w Galicji, także w Wiedniu i innych miastach monarchii austrowęgierskiej, głównie za sprawą oficerów ze stacjonującego w Głogowie garnizonu. Wytwarzana obecnie ma laski o długości ok. 30, a średnica w przekroju nie przekracza 3,5 cm. Kiełbasa ma skórkę lekko pomarszczona. Farsz o niejednolitej konsystencji, w przekroju widoczne są - nierównej wielkości - małe kawałeczki mięsa oraz drobne kawałki tłuszczu i ziarenka pieprzu. Wyczuwalny jest silny wędzonkowo-czosnkowo-pieprzowy smak i zapach.

Boczek swojski pilzneński - od 2012 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Taurus” w Pilznie
Surowcem do jego produkcji jest mięso wieprzowe peklowane zalewowo solanką, pochodzące z uboju tuczników hodowanych w małych gospodarstwach wiejskich. Boczek pozyskiwany jest ręcznie z żeber, a następnie peklowany przez kilka dni. Dla podkreślenia smaku i zapachu używane są tylko naturalne przyprawy, sól i czosnek. Wędzenie odbywa się bezpośrednio nad paleniskiem, naturalnym dymem z drewna olchowego. Wędzonka otrzymana jest z peklowanego boczku bez kości i skóry. Wyrób waży średnio ok. 0,4-0,8 kg. Smak lekko słony z wyczuwalnym mocno zapachem wędzenia. Powierzchnia wyrobu od jasno do ciemnobrązowej, na przekroju różowa, tłuszczu biała z ewentualnym odcieniem różowym.

Kiełbasa swojska pilzneńska - od 2006 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Taurus” w Pilznie.
Z wykorzystaniem dawnej receptury wytwarzany jest ten gatunek kiełbasy. Do jej produkcji służy świeże mięso wieprzowe z dodatkiem przypraw naturalnych i czosnku, nie stosuje się konserwantów chemicznych, proces obróbki termicznej jest prowadzony w tradycyjnej wędzarni opalanej drewnem. Jest to kiełbasa czysto wieprzowa z mięsa ciepłego, niepeklowanego, wędzona, pieczona, średnio rozdrobniona, w zwojach długości ok. 25 cm. Konsystencja kiełbasy jest dość ścisła, krucha, łamliwa, trudna w plasterkowaniu. Mocno wyczuwalny zapach wędzenia oraz przypraw, a w szczególności czosnku.

Polędwica swojska pilzneńska - od 2012 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Taurus” w Pilznie.
Polędwica przygotowywana jest z mięsa wieprzowego pochodzącego ze świń hodowanych w małych gospodarstwach wiejskich w okolicach Pilzna. Do jej wyrobu stosuje się naturalne przyprawy, głównie pieprz i czosnek, bez substancji wspomagających. Mięso wędzone jest bezpośrednio nad paleniskiem, naturalnym dymem z drewna olchowego.
Wędzonka otrzymana jest z peklowanej polędwicy wieprzowej, wędzona, pieczona. Wyrób ma ok. 0,8 - 1,2 kg wagi. Jego smak jest lekko słony, mocno wyczuwalny zapach wędzenia.

Szynka biesiadna pilzneńska - od 2006 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Taurus” w Pilznie.
Szynkę biesiadną robi się z całej szynki wieprzowej z golonką i nogą bez usuwania kości, nakłuwa mięśnie i wprowadza do wnętrza sól peklującą, następnie moczy w solance, przekładając codziennie, aby się lepiej zmacerowała. Wędzi się dymem z drzewa olchowego, aby nabrała pięknego złocistego koloru. Gotowy produkt waży 0,5-1,8 kg. Produkt lekko soczysty, kruchy. Smak i zapach charakterystyczny dla szynki z mięsa wieprzowego, peklowanej, wędzonej, parzonej. Smak w miarę słony, wyczuwalny zapach wędzenia. Barwa powierzchni złotobrązowa, tłuszczu – kremowa do jasnobrązowej. Barwa mięsa na przekroju różowa do ciemnoróżowej z odcieniem czerwonym, tłuszczu biała z ewentualnym odcieniem różowym.

Szynka swojska pilzneńska - od 2006 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Taurus” w Pilznie.
Przepis L. Ćwierczakiewiczowej z 1885 r., w prawie niezmienionej formie, stosuje się dziś w produkcji tego gatunku szynki. Różni się ona od innych, że robiona jest z jednego kawałka mięsa moczonego w solance, przed wędzeniem ręcznie sznurowanego. W procesie produkcji wykorzystywana jest wiedza i praktyka, zdobywane przez wiele lat w Pilźnie i okolicach przy tzw. świniobiciu i wyrobie szynek domowym sposobem. Zrobiona jest z pojedynczych mięśni: zrazowej dolnej lub zrazowej górnej. Ciężar gotowego wyroby 0,5-1,8 kg. Ma smak w miarę słony, mocno wyczuwalny zapach wędzenia.

Boczek wędzony radomyski - od 2008 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Zakład Przetwórstwa Mięsnego Mrozowski Kazimierz z Radomyśla Wielkiego.
Boczek jest wyrobem wyprodukowanym z części żebrowych tuszy wieprzowej. Mięso do wędzenia pochodzi od tuczników zakupionych od rolników z powiatu mieleckiego. Boczek był oddzielany podczas wstępnej selekcji mięsa po uboju. Płaty boczku razem ze skórka i czasami razem z fragmentami żeber nasalano dodając przyprawy (pieprz, czosnek), a następnie wędzono w tej samej wędzarni co kiełbasy. Do wędzenia używano drzewa olchy. Po uwędzeniu boczek był przechowywany (najlepiej rozwieszany) w chłodnych i zaciemnionych pomieszczeniach. Sposób pozyskiwania i wędzenia boczku obecnie wygląda tak samo, jak dawniej.

Kiełbasa wiejska dulcza - od 2008 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Zakład Przetwórstwa Mięsnego Mrozowski Kazimierz z Radomyśla Wielkiego.
Radomyśl powstał na gruntach wsi Dulcza i od tej miejscowości pochodzi nazwa kiełbasy wiejskiej. Sposób jej wytwarzania nie zmienił się od lat. Świeże mięso mielono w ręcznych maszynkach, używając sitek o małych oczkach, można też było mięso drobno siekać, dodawano także słoninę. W blaszanych baliach mieszano ręcznie mięso i przyprawy (sól, pieprz, rozgnieciony czosnek), a następnie napełniano naturalne jelita. Pęta kiełbasy umieszczono w wędzarni na cztery godziny, jako opału używając drzewa olchowego lub wierzbowego.

Kiełbasa markowska - od 2005 r. na Liście Produktów Tradycyjnych – producent Zakład Uboju i Przerobu Mięsa Jan Fołta w Markowej.
Mięso przeznaczone do wyrobu kiełbas było mielone, a następnie przyprawiano je solą, pieprzem i zmiażdżonym czosnkiem. Wymieszane mięso nadziewano w osłonki jelitowe. Tak sporządzone kiełbasy początkowo wędzono w kominie (tj. pod okapami kuchennymi), w późniejszym okresie w blaszanych wędzarniach, jako opału używano drewna olchowego. Gotowa kiełbasa łamie się z charakterystycznym trzaskiem. Smak i zapach odpowiedni dla kiełbas wędzonych na drewnie, wyczuwalny smak i zapach czosnku