Aktualności

Karp wędzony z Rudy

  • 12-02-2018

Z datą styczniową 2018 r. Podkarpackie zarejestrowało 222 wyrób na krajowej Liście Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, na której od kilku lat dzierży palmę pierwszeństwa. W skali Polski jest ich już 1767, ten ostatni - „karp wędzony z Rudy Różanieckiej” - na Listę zgłosił Zarząd Dóbr Smolin s.c.

 

Tradycja hodowli karpia w okolicach Rudy Różanieckiej sięga końca XIX w., kiedy to baron Ludwik Wattman założył pierwsze stawy karpiowe i pstrągowe. Sukcesywnie rozwijane gospodarstwo rybackie przed wybuchem II wojny światowej obejmowało obszar ok. 350 hektarów. W czasach PRL gospodarka stawowa była rozwijana, a stosunkowo łatwa dostępność ryb spowodowała, że stały się one częstym produktem spożywczym wśród mieszkańców okolicznych wsi i osad. Rozwinęły się różne metody przygotowania potraw z mięsa rybiego, w tym także umiejętności wędzenia karpia na szerszą skalę. Praktyka ta rozwinęła się na bazie wędzenia mięsa wieprzowego, bo prawie w każdym gospodarstwie znajdowała się wędzarnia, w której początkowo wędzono mięso wieprzowe, a później także i ryby. Potrawy z wędzonego karpia przygotowywane były na różne uroczystości i konkursy kulinarne.

 

Do przygotowania karpia wędzonego potrzebna jest ryba o wadze ok. 2 kg. Do wędzenia używa się przydomowej wędzarni, opartej na konstrukcji drewnianej, a do opału używa się drewna bukowego i olchowego, które w celu zwiększenia ilości dymu powinno być lekko wilgotne i pozbawione kory. Ryba wędzona jest w całości lub kawałkach. Po uwędzeniu mięso ma smak lekko słodkawy z zapachem dymu. Wędzonego karpia spożywa się przez cały rok, ale głównie podczas świąt, uroczystości rodzinnych i większych wydarzeniach na terenie wsi lub gminy.

BIURO PROJEKTU: STOWARZYSZENIE NA RZECZ ROZWOJU I PROMOCJI PODKARPACIA PRO CARPATHIA UL. RYNEK 16 35-064 RZESZÓW
Polityka prywatności
PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ
PROJECT SUPPORTED BY A GRANT FROM SWITZERLAND THROUGH THE SWISS CONTRIBUTION TO THE ENLARGED EUROPEAN UNION