Początki uprawy winorośli na obszarze dzisiejszego Podkarpacia sięgają X-XI wieku. O rozpowszechnieniu upraw winorośli w dawnych wiekach świadczą np. lokalne nazwy geograficzne, jak np. Winna Góra, Winnica czy Winne; szczególnie liczne na pogórzach karpackich. Winiarstwo na tych obszarach stopniowo zanikało w XVI i XVII stuleciu, w dużej mierze za sprawą konkurencji win węgierskich, które w tym czasie zaczęto masowo przywozić na tereny Polski. Wpływ na to miały także liczne wojenne zawieruchy i najazdy (Tatarzy, Szwedzi, Węgrzy), które doszczętnie zniszczyły uprawy.
Winorośl powróciła w Podkarpackie dopiero w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Pierwsza winnica – Golesz Romana Myśliwca - powstała w Jaśle. Obecnie na terenie województwa podkarpackiego jest już ok. 160 winnic. W Podkarpackiem w związku z wymagającym klimatem podgórskim, dominują odmiany odporne na przymrozki. W tych warunkach sprawdziły się, m.in.: Seyval blanc, Hibernal, Bianca, Jutrzenka, Johanniter na białe wina i Rondo, Regent, Marechal foch i Leon millot na czerwone.
Enoturyści w podkarpackich winnicach pojawili się pięć-sześć lat temu, i co najmniej połowa winiarzy przyjmuje ich prezentując własne wina. Podkarpackie winnice liczą od kilkunastu arów do ponad 3 hektarów, najczęściej maja powierzchnię 20-40 arów. Najliczniej uprawia się winorośl m.in. w okolicach Jasła, Krosna, Strzyżowa, Rzeszowa i Przeworska.